Güney Marlen - Şarapçı Remzi

Güney Marlen Åžarapçı Remzi Åžarkı Sözleri;

Ne komşuluk kalmış bu mahallede ne dayanışma
Bana sorarsan en iyisidir Åžarapçı Remzi Amca
Pek sevilmez ama hep düÅŸene koÅŸar yardıma
YüreÄŸi temiz, elleri biraz pistir anca

ÇoÄŸu zaman yatar parkta ve gider koca bir parka
Sakallı ya derler Marx ama Robin Hood aslında
Yerde bir gün para bulunca bayram yaÅŸattı çocuklara
Kalan parayla içki aldı yine tam bir kasa

Deli sanırlar ama Adorno öÄŸretti tüm parka
Anne erken ölünce kalmış zengin ve aksi bir baba
Evden kaçmış, tıp kazanmış ama atılmış olaylara karışınca
Tutamam demiÅŸ silah, asker kaçağı hala

Delirirdi bu dünyada, düÅŸünmedi para mara
Aldı gitti vura vura, kıyılır mı bu adama
Birileri kara kara düÅŸünüyor ara ara
Ne olacak bu dünya

Hiçbir iÅŸte tutunamamış, evlenip boÅŸanmış
Dinsiz imansız ve talihsiz bir adammış
Bir sevgilisi varmış, arada gelen o kadınmış
Camdaki teyzeler içki kadar buna da kızarmış

Mahalle sanki Ağır Roman, geçenler hızlı yürür korkudan
Ceplerini yoklar kimisi ama önyargıdır tabii ki
Ağır abiler bir gün mevzuda, ayırmaya gitti Remzi
Bir el silah sesi, yıkıldı, aslan gibiydi

Cenazesinde toplam üç kiÅŸi vardı
Biri Allah’ın emri zaten Ä°mam’dı
Biri ben diÄŸeri de Bakkal’dı
Bakkal dedi ki “ Bana Remzi’nin borcu vardı”